Φλωρινιώτες στην ταβέρνα “Δίσνιτσα” το 1953
Η Φλωρινιώτικη ταβέρνα, αποτελούσε και αποτελεί για πολλούς Φλωρινιώτες ένα καλό στέκι για συντροφιά, για “ακαδημαϊκή κουβέντα, για οινοποσία ή ουζοποσία ή και για τσιπουροποσία, για λίγο διακριτικό τραγούδι και αν υπάρχει και κιθαρίτσα, τότε θα ήταν ακόμα καλύτερα. Μια από τις καλύτερες προπολεμικές αλλά και μεταπολεμικές ταβέρνες της παλαιότερης εποχής και φημισμένη, ήταν, όπως λένε οι παλαιότεροι, η ταβέρνα του Λεωνίδα Δίσνιτσα. Βρίσκονταν επί πολλά χρόνια στην οδό Παύλου Μελά, όπου σήμερα είναι ο πεζόδρομος και πιο συγκεκριμένα στην οικοδομή Βαγουρδή, όπου σήμερα στεγάζεται το ζαχαροπλαστείο Δάφκου.
Αργότερα η ταβέρνα μεταφέρθηκε στην πλατεία Μόδη, με ταβερνιάρισσα την πασίγνωστη για την νοστιμιά της γεμιστής σπλήνας, αξέχαστη χήρα Βαγγελή Γαϊτάνη – Δίσνιτσα.
Η φωτογραφία μας μάς παραπέμπει στο έτος 1953 και οι εικονιζόμενοι να απολαμβάνουν το κρασάκι τους και τους νόστιμες μεζέδες της φημισμένης ταβέρνας Δίσνιτσα “Η ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑΣ”, υπό το βλέμμα του επίσης ταβερνιάρη Κίτσιου Μπακάλη, ο οποίος πρόθυμα εξυπηρετούσε τους θαμώνες της ταβέρνας και αργότερα στην δική του ταβέρνα.
Στην φωτογραφία μας αναγνωρίσαμε, από αριστερά: Πλάτων Πηλείδης, Κώστας Ζήκος, του οποίου η αδελφή Ελένη Ζήκου – Δουβαντζή μας παρεχώρησε ευγενώς την φωτογραφία και την ευχαριστούμε, Θωμάς Μούλης, Περικλής Μούσιας, Ηλίας Βυζάντης, άγνωστος. Σε πρώτο πλάνο προφίλ ο Γιώργος Χατζητάσης και ο με την πλάτη συμμετέχων στο συμπόσιο, μας είναι άγνωστος.
Διαβάστε επίσης το άρθρο της Έρης Βαγουρδή: Η ταβέρνα της «Χήρας» στη Φλώρινα
