Φλωρινιώτες δάσκαλοι, υπερασπιστές της πατρίδας
Το κείμενο που ακολουθεί φιλοξενήθηκε στην στήλη «Παράθυρο στο Παρελθόν» της «Φωνής της Φλωρίνης» στο φύλλο 2810/15-2-2019 και είναι του κου Παναγιώτη Τζώτζη, συνταξιούχου δασκάλου. Αναφέρεται σε τρεις Φλωρινιώτες, αδελφικούς φίλους.
Στη δημοσιευόμενη φωτογραφία διακρίνονται από αριστερά: Χρήστος Μπουτάκης, Δάσκαλος από το Πέρασμα, Κωνσταντίνος Τσώτσου – Τζώτζης, Δάσκαλος απ’την Ιτέα, Αναστάσιος Καραντζίδης, Δάσκαλος απ’ το Πισοδέρι.
Και οι τρεις συντοπίτες µας, Φλωρινιώτες, υπήρξαν αδελφικοί φίλοι από την Α’ Δημοτικού, συνέχισαν τις σπουδές τους μαζί στο Διδασκαλείο Κοζάνης.
Το 1940 κοινή η μοίρα τους θέλει μαζί στο 33ο Σύνταγμα Πεζικού. Το γνωστό µε την επωνυμία Σύνταγμα Φλωρίνης, υπερασπίζοντες τα πάτρια εδάφη.
Όπως όλοι τους έτσι και οι τρεις µε μεγάλη προθυμία έσπευσαν να εκπληρώσουν το ιερό καθήκον τους, ανταποκρινόμενοι στο προσκλητήριο της Πατρίδας. Υπηρέτησαν στο 33ο Σ.Π. και οι τρεις ο Χρήστος Μπουτάκης Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Διμοιρίτης 6ου Λόχου, ο Κωνσταντίνος Τσώτσος – Τζώτζης Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Διμοιρίτης 9ου Λόχου και δεξιά στην φωτογραφία ο Αναστάσιος Καραντζίδης λοχίας 10ου Λόχου.
Οι µεν Μπουτάκης Χρήστος και Καραντζίδης Αναστάσιος µε την λήξη του πολέμου επέστρεψαν στις οικογένειές τους.
Ο μεσαίος, ο Κωνσταντίνος Τσώτσου – Τζώτζης την 4η Φεβρουαρίου του 1941 έμεινε στο ύψωμα Μπούµπεσι 802 προ Κορυτσάς για να φυλάει τις Θερμοπύλες, αυτό διάλεξε η μοίρα. Στο βιβλίο που εξέδωσε η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ, Η Φλώρινα στο Έπος του Σαράντα. Ιστορία των Σιδηρών Συνταγμάτων της, μνημονεύεται στην σελίδα 305. αριθ. 297 ως νεκρός.
Από ότι πληροφορήθηκα ο Δήμος Φλώρινας τίμησε τους γενναίους υπερασπιστές της πατρίδας, απονέμοντας αναμνηστικές πλακέτες.
Η Φλώρινα και ειδικά η Δυτική Μακεδονία άφησε πολλούς φύλακες μόνιμους στα Αλβανικά βουνά.
Εγώ, ως ανιψιός απ’αδελφή του Κωνσταντίνου Τσώτσου – Τζώτζη, έχω προβεί στις δέουσες – προβλεπόμενες ενέργειες για την ταυτοποίηση των οστών σύμφωνα µε τις οδηγίες του ΓΕΣ, µε την παράκληση τα οστά να µας δοθούν και να ενταφιαστούν στο κοιμητήριο του χωριού µας, Ιτέα. Είμαστε σε αναμονή.
Τιμούμε και ευγνωμονούμε όλους όσους πολέμησαν το’ 40, επιζώντες, τραυματίες και νεκρούς.
Αυτό το κείμενο ας είναι ένα μικρό κεράκι στο «αιωνία η μνήμη τους».
Τζώτζης Παναγιώτης
Συνταξιούχος Δάσκαλος
«Τους τιμούμε και ως συναδέλφους και νοιώθουμε υπερήφανοι για αυτούς.»
