Η χιονοδρομία στη Φλώρινα
Το σημερινό “Παράθυρο στο Παρελθόν” θα το ανοίξει η πολυγραφότατη και πολυτιμημένη συμπολίτσσά μου κ. Αντιγόνη Τσάμη, η οποία γράφει:
Το 1925 με 1930 παιδιά 15 ετών στο χωριό μου Πισοδέρι, όπως μου αφηγείτο ο αδελφός μου, επινόησαν κάτι για να γλιστρούν στα άφθονα χιόνια. Ήταν σανίδες από βαρέλια (κρασιού ή άλλων τροφίμων που τότε αποθήκευαν σε βαρέλια, όπως κρέατα, τουρσιά κλπ) τοποθετούσαν πέτσινα δεσίματα για να σφίγγει το πόδι και γλυστρούσαν άνετα στις πλαγιές των βουνών. Το 1933 ιδρύεται σύλλογος (Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος – Ε.Ο.Σ.) στην Φλώρινα (σ.σ. εκ των ιδρυτικών μελών του ήταν και ο αξιωματικός της Στρατολογίας Λυριτζής).
Το 1938 αναλαμβάνει ο Παύλος Τσάμης και διοργανώνει με άλλους Φλωρινιώτες, όπως τον Βυζάντη Ηλία, τον Παγίνα και άλλους συνεδέλφους αξιωματικούς, το τμήμα χιονοδρόμων. Το 1942 – 1943, ύστερα από δύο τρία χρόνια εγγράφονται πολλά μέλη, αλλά λόγω κατοχής – δύο -τρεις αξιωματικοί, Ρήγας Κανέλλος, Μαρτίνος Γιάννης, ο αδελφός μου Παύλος κι εγώ πηγαίναμε στην Βίγλα μέσω Αλώνων και διανυκτερεύαμε στο χωριό, όπου ήσαν Ιταλοί και ο φόβος λιγότερος. Οι Φλωρινιώτες είχαν τον Λόφο του Αγίου Παντελεήμονος και την Οικοκυρική Σχολή την πλαγιά πάνω από την Σχολή. Σπανίως έρχονταν στο Πισοδέρι.
Χιονοδρόμοι που θυμάμαι ήταν: Βυζάντης Ηλ., αδελφοί Χατζηλία, αδελφοί Γεωργιάδη, Παγίνας, Λαζαράκης Καρατζάς, Λάζαρος Γούναρης, Παπαγούνας, Γκέρκας Νεοπτόλεμος, Θεοδοσίου Γεώργιος, Παπανέστορας Τάκος, Ιωαννίδης Γεώργιος, Κηπουρός Αθανάσιος. Με τον Γιώργο Θεοδοσίου πρόεδρο το 1972 ήμουν γραμματεύς του συλλόγου. Κάναμε εκδρομές με τζιπς στρατιωτικά το 1953 στην βίγλα. Στην κατοχή περπατούσαμε από Φλώρινα μέσω Αλώνων με χιόνια ένα μέτρο, φορτωμένοι με τρόφιμα και με σκι και παραμέναμε στις πλαγιές της Βίγλας ολομερής, χωρίς ένα αποκούμπι στεγνό για να φάμε. Τρώγαμε πάνω στα σκι μεσ’ στα χιόνια, χωρίς σαλέ, χωρίς άνετες ζεστές φορεσιές, χωρίς αναβατήρα, χωρίς Ι.Χ. Είχαμε, όμως, την νεότητα και ήταν μία διέξοδος στα πολλαπλά βάσανα της κατοχής. Αργότερα είχαμε τζιπς και το 1972 νοικιάζαμε λεωφορείο μέχρι την Βίγλα.
Το 1954 έγιναν αγώνες τοπικοί στην πλαγιά πάνω από την Οικοκυρική Σχολή. Το 1953 στους πανελλήνιους αγώνες στο Σέλι, όπου παραβρέθηκε και ο διάδοχος Κωνσταντίνος, έλαβαν μέρος ο αξιωματικός Ρήγας Κανέλλος, ο αξιωματικός Παύλος Τσάμης, ο αξιωματικός Τάκος Παπανέστορας (σ.σ. Αν θυμόμαστε καλά συμμετείχαν και οι Ευάγγελος Παρασκευαϊδης, Λάζαρος Κοίδης, Βαγγέλης Μπάρας, Γιάννης Παυλίδης κ.ά.).
Το 1972 και το 1985 σε εκδηλώσεις του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου (ΕΟΣ) απενεμήθησαν βραβεία για την αγάπη προς την χιονοδρομία και την ορειβασία, δύο ωραιότατα και αγνά σπορ, σε καθάριο περιβάλλον, μακρυά από την βουή της πόλης, σε μια ατμόσφαιρα γαλήνης και θείας ομορφιάς, χειμώνα καλοκαίρι στα ακρόβουνα του Πισοδερίου. Αντιγόνη Τσάμη
Φωτογραφίες:
Ο αείμνηστος Δήμαρχος Παντελής Παπαθανασίου επιδίδει τιμητική διάκριση στον αείμνηστο Ηλία Βυζάντη, μεγάλο ορειβάτη και χιονοδρόμο. Διακρίνεται πίσω από τον Βυζάντη ο τότε πρόεδρος του ΕΟΣ και πρώην δήμαρχος Γεώργιος Θεοδοσίου, καθώς και η κ. Αντιγόνη Τσάμη, γραμματεύς τότε του ΕΟΣ.
Ο αείμνηστος Ανδρέας Παπακωνσταντίνου επιδίδει βραβείο στην κ. Αντιγόνη Τσάμη για την αγάπη και την προσφορά της στον ΕΟΣ το 1983. Πλάϊ της, διακρίνονται τα μέλη του τότε Δ.Σ. του μετονομασθέντος ΕΟΣ σε Σ.Ο.Χ. Κων/νος Βάσου και Αναστάσιος Ζαχαρόπουλος.
