Ιούνιος 1958: Απόφοιτοι Γυμνασίου Αρρένων Φλώρινας (αντί μνημοσύνου)
Γράφει ο Μιχάλης Λιάκος* |
Για την ιστορία τα ονόματα των αποφοίτων, από πάνω προς τα κάτω:
Κεσίδης, Τσάμης, Σαράφης, Παπαγιαννάκης, Λιάκος.
Δεύτερη σειρά:
Αλεξανδρίδης, Στακινός, Μιχαηλίδης, Πάνου, Σταμπουλίδης, Μπατσάτος.
Τρίτη σειρά:
Δάντσος, Παπαναστασίου, Δάφας, Βασιλόπουλος, Πετρόπουλος.
Τέταρτη σειρά:
Ιορδάνου, Καλλίντσης, Ζούμπος, Μπούρης, Χονδροκούκης, Ανδρεάδης, Παυλίδης, Μουρατίδης, Ραπτόπουλος.
Πέμπτη σειρά:
Βαχλιώτης, Βούλγαρης, Λαζαρίδης, Δαμούλης.
Και ο μόνος καθήμενος ο αείμνηστος Χρήστος Μπομπότας, στην μνήμη του οποίου αφιερώνεται το σημείωμα μαζί με όλους τους άλλους συμμαθητές που έχουν «φύγει» μέχρι σήμερα.
Στις σκάλες του Γυμνασίου λίγο πριν την επίδοση των απολυτηρίων των οι τότε απόφοιτοι, υπερογδοντάρηδες τώρα, όσοι επιζούν. Ανάμεσά τους οι περισσότεροι διέπρεψαν ως εκπαιδευτικοί κυρίως, άλλοι σαν επιστήμονες γιατροί, τεχνικοί – επιχειρηματίες, αρκετοί βέβαια μας «άφησαν» νωρίς και στην συνέχεια με τελευταίο αποδημήσαντα τον Χρήστο Μπομπότα, τον μόνο καθήμενο στην φωτογραφία πάνω, στον οποίο – και βέβαια και στους λοιπούς – αφιερώνουμε σαν μνημόσυνο το σημείωμα αυτό και την φωτογραφία.
Ο Χρήστος Μπομπότας υπήρξε ένας εκπληκτικός αθλητής στίβου και μάλιστα σε ένα από τα δυσκολότερα αγωνίσματα, αυτό των 400 μέτρων (παρατεταμένη ταχύτητα).
Με ιδανικό σωματότυπο και διασκελισμό και στυλ παρόμοιο με του διάσημου υπεραθλητή του αιώνα μας Γιουσέιν Μπόλτ!, ο Χρήστος άφηνε «πίσω την σκόνη του», σε όλους τους αγώνες μαθητικούς, περιφερειακούς, όλων των ειδών αγώνες στίβου στην Β. Ελλάδα (της δεκαετίας 50 αρχές 60). Στα «Αλεξάνδρεια» στην Έδεσσα τον Αύγουστο 1959 – τριήμερο αγώνων στίβου και μπάσκετ – με συμμετοχή πολλών καταξιωμένων αθλητών στο Πανελλήνιο, ο Χρήστος Μπομπότας άνετα άφησε πίσω 30 (τριάντα) μέτρα τον συμπρωταθλητή Πανελληνιονίκη, Νικολαΐδη του «Αετού» Θεσσαλονίκης, εννοείται χωρίς καμιά ιδιαίτερη προετοιμασία – προπόνηση και τα σχετικά. Τα …αρμόδια λαγωνικά τον σταμπάρισαν και ο Χρήστος βρέθηκε στην Αθήνα, στον Παναθηναϊκό στα χέρια του περίφημου τότε προπονητή στίβου Μητροφάνη. Στο ολιγόμηνο διάστημα που έμεινε στην Αθήνα, ο Χρήστος είχε εντυπωσιάσει τους πάντες με τις επιδόσεις του και την εν γένει πρόοδό του.
… θέλεις όμως οι δυσκολίες γενικά της ζωής της τότε εποχής, το νεαρό της ηλικίας για πρώτη φορά μακριά από τους δικούς του και την Φλώρινα, οι ελλείψεις οργανωτικές και οικονομικές με μικρή ενίσχυση των συλλόγων από την πολιτεία στον στίβο, και βέβαια ο νόστος του Φλωρινιώτη και η στέρηση της οικογένειας και των φίλων που δεν αντέχεται, … ανάγκασαν τον Χρήστο να επιστρέψει στην Φλώρινα για να αγωνισθεί πλέον στον στίβο της ζωής. Έτσι «χάθηκε» ένα πραγματικά μεγάλο ταλέντο που κατά την γνώμη των ειδικών τότε, σίγουρα θα μεγαλουργούσε και θα δόξαζε την γενέτειρά του και την χώρα του στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη και σίγουρα και στους Ολυμπιακούς αγώνες!.
Θεσσαλονίκη, 3 Μαΐου 2021
* Μιχάλης Λιάκος, συνταξιούχος γιατρός
πηγή: «Φωνή της Φλωρίνης», φ.2919/14-05-2021
