Ντάνη Δοσίου – η μεγάλη Φλωρινιώτισσα βιολονίστρια
Το κείμενο που ακολουθεί αναγνώσθηκε από την κ. Μαρία Θεοχάρη στο πλαίσιο τιμητικής εκδήλωσης στο πρόσωπο της κας Ντάνης Μ. Δοσίου που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Οκτάβα», την Κυριακή 26 Ιουνίου 2016, στο Θέατρο του Φ.Σ.Φ. «Ο Αριστοτέλης».
Η Ντάνη Δοσίου απεβίωσε στις 4 Μαΐου 2019.
Ποια είναι λοιπόν η Αριάδνη – Ελένη Δοσίου, η Φλωρινιώτισσα βιολονίστρια που θριαμβεύει στην Ευρώπη;
Γεννήθηκε στη Φλώρινα.
Από τεσσεράμισι χρονών άρχισε να μελετά βιολί.
Θυμάται η ίδια στο βιβλίο της, την πρώτη συναυλία της παιδικής ορχήστρας του «Αριστοτέλη» με μαέστρο τον Παντελή Τριανταφύλλου, όπου συμμετείχε η ίδια:
«Μέγα γεγονός, από αυτά που μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη μου, ήταν η πρώτη μας συναυλία, με την πρώτη παιδική ορχήστρα του Παντελή Τριανταφύλλου «ενταγμένη» στον Αριστοτέλη που έγινε στις 29 Ιουνίου 1942.
Ήταν απόγευμα και από νωρίς κατέφθαναν κόσμος, φίλοι και γονείς για να βρουν μια καλή θέση στην αίθουσα «ΠΑΝΘΕΟΝ». Στις 5 και μισή κατέφθασαν και οι αρχές που συνόδευαν τον Έλληνα Υπουργό Βορείου Ελλάδος, της κατοχικής κυβέρνησης, κ. Συμωνίδη.
Τα μέλη της παιδικής ορχήστρας, από 8 έως 12 χρονών, ντυμένα με τα καλά τους και με τα βιολιά στα χέρια, πίσω στα παρασκήνια, έκαναν μια μικρή πρόβα, μια υπέροχη παραφωνία, σαν αυτές που κάνουν όλες οι ορχήστρες πριν την έναρξη της συναυλίας. Επιτέλους, θα παίζαμε σε αληθινό ακροατήριο.
Ο Παντελής Τριανταφύλλου, η ψυχή της μουσικής της Φλώρινας, υποδεχόταν τον κόσμο με το ωραίο και ευγενικό χαμόγελό του, και με βλέμμα που δεν του ξέφευγε τίποτα. Ταυτόχρονα, μας έδινε τις τελευταίες συμβουλές, σιγουριά και ενθουσιασμό. Όλα τα έργα που θα παίζαμε ήταν διασκευασμένα και ενορχηστρωμένα από τον ίδιο. Η πρωτοτυπία του όμως ήταν στο κονσέρτο του Ζάιτς να αναθέσει τη διεύθυνση στη μαθήτρια Μαίρη Τζώρτζη, πιανίστα και μετέπειτα γιατρό. Ήταν πρωτάκουστο για εκείνη την εποχή μια κοπέλα να διευθύνει ορχήστρα. Σε αυτό το κονσέρτο σολίστ ήμουν εγώ, η Ντάνη Δοσίου. Ένιωσα για πρώτη φορά, πολύ σημαντική κι ας αγνοούσα ότι μια σολιστική καριέρα απαιτεί ατελείωτες ώρες μελέτης, στοχασμού, ταλέντο με τεράστια μόρφωση, πειθαρχία, φαντασία, προσωπικότητα, σκηνική παρουσία. Κι όμως, η πρώτη αυτή σολιστική μου εμφάνιση καθόρισε το μέλλον μου. Αυτή με ώθησε στις σολιστικές σπουδές και σπουδές μουσικής δωματίου.»
Είχε την τύχη λοιπόν η Ντάνη Δοσίου να μεγαλώνει μέσα σε ένα αξιόλογο για εκείνα τα χρόνια μουσικό περιβάλλον. Ο ιστορικός σύλλογος του «Αριστοτέλη» που ιδρύθηκε το 1941 έσφυζε από νιάτα και μουσική! Μαθήματα πιάνου, βιολιού, χορωδίες, μαντολινάτα, φιλαρμονική και όπως θυμάται η ίδια:
«Το 1942, στην ηλικία που ήμασταν, δεν γνωρίζαμε την τεράστια τύχη που είχε τότε η Φλώρινα, να έχει τρεις αριστούχους διπλωματούχους βιολιστές του Κρατικού Ωδείου. Ήταν ο Θεόδωρος Θωμαΐδης, ο Νικόλαος Δουδούμης και ο Κωνσταντίνος Τρυφωνίδης.
Ο Θεόδωρος Θωμαΐδης, αγαπημένος μαθητής του Αλέξανδρου Καζαντζή, διευθυντή του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης, δίδαξε στο ΚΩΘ πριν αναλάβει τη διεύθυνση του Ωδείου Φλώρινας, του «Αριστοτέλη». Εάν οι Γερμανοί δεν τον εκτελούσαν τόσο άδικα, η Φλώρινα θα είχε από το 1943 Ωδείο αναγνωρισμένο από το κράτος με δικαίωμα να δίνει πτυχία ή διπλώματα ειδικότητας.»
Στη συνέχεια σε ηλικία 12 ετών η Ντάνη Δοσίου πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη να συνεχίσει τις σπουδές της στο βιολί και παράλληλα φοιτά στο Ελληνογαλλικό κολλέγιο «Καλαμαρί».
Παίρνει το Δίπλωμά της με Άριστα και Α΄Βραβείο του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης, με καθηγητή τον κο Βασίλειο Θεοφάνους.
Αξίζει να τονισθεί πως φεύγοντας από το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης είχε ήδη μελετήσει, στο πλαίσιο των υποχρεωτικών μαθημάτων, 30 κονσέρτα βιολιού και επίσης στα τρία υποχρεωτικά χρόνια Μουσικής Δωματίου είχε διδαχθεί από τον Αλέξανδρο Καζαντζή, Δ/ντή του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης και καθηγητή στο Βασιλικό Ωδείο των Βρυξελλών, όλες τις σονάτες του Μπετόβεν, 6 σονάτες Μότσαρτ, Τρίο, Κουαρτέτα.
Το 1952 μεταβαίνει στο Παρίσι για Ανώτατες Σπουδές και έχοντας τα προσόντα απολαμβάνει την τύχη να γίνει δεκτή στη σχολή Marquerite Long et Jacques Thibaud, όπου φοίτησε κοντά στον μεγαλύτερο βιολιστή της Γαλλίας τον Jacques Thibaud και μετά τον θάνατό του, στους παγκοσμίου φήμης βιολιστές, Χένρικ Σέρινγκ και Μίριαμ Σόλοβιεφ, η οποία θεωρούνταν το καλύτερο γυναικείο δοξάρι της Ευρώπης. Μελέτησε επίσης, Μουσική Δωματίου με τον Gaspar Cassado.
Μετά τις ανώτατες σπουδές βιολιού και Μουσικής Δωματίου αρχίζει η σολιστική της καριέρα, σαν σολίστ με συμφωνικές ορχήστρες, ατομικά ρεσιτάλ και συναυλίες μουσικής δωματίου. Είχε την τύχη να δεχτεί ο Τάσος Γιαννόπουλος να την συνοδεύει, ο διασημότερος συνοδός πιανίστας της Ευρώπης, ελληνικής καταγωγής από την Αίγυπτο και προσωπικός πιανίστας του Jacques Thibaud. Επί 17 χρόνια έδιναν συναυλίες μουσικής δωματίου με σονάτες και έργα για πιάνο, βιολί και τραγούδι σε πολλές χώρες. Αναφέρουμε κάποιες από αυτές: Παρίσι, Λονδίνο, Μάντσεστερ, Άμστερνταμ, Χάγη, Αμβούργο, Φραγκφούρτη, Βερολίνο, Βρυξέλλες, Στουτγάρδη, Ουλμ, Μόναχο, Κολωνία, Ιταλία (φεστιβάλ Σιέννα), Όσλο, Στοκχόλμη, Ζυρίχη, Λωζάνη, Γενεύη, Τελ Αβίβ, Μαδρίτη, Βελιγράδι, Σκόπια, ελληνική κοινότητα Αστόρια Νέας Υόρκης, Λάρνακα, Λεμεσό, Πάφο, Βόλο, Σέρρες, Θεσσαλονίκη, Αθήνα.
Παραθέτουμε μερικές μόνο από τις κριτικές που υπήρξαν αποθεωτικές:
Από το Βερολίνο διαβάζουμε:
«Μεγάλη δεξιοτεχνική ικανότητα..
Πρώτη φορά ακούσαμε αυτή την αγνότητα ήχων, μελωδίας και αρμονίας»
Στη Στουτγγάρδη γράφτηκε:
«Η δοξαριά της γεμάτη και ανθισμένη είναι περισσότερο από ικανή να κάνει να ζήσει το άπειρο φάρδος των ήχων»
Εφημερίδα της Φραγκφούρτης:
«Έργα μεγάλης ολκής που προϋποθέτουν εκτελεστή ανωτάτου επιπέδου και υψηλών γνώσεων»
Η Νιου Πρες του Μονάχου έγραψε:
«Βιολονίστα που έχει ξεπεράσει τα πάντα – Μεγάλη ευκολία για τα δύσκολα έργα – Ήχος γεμάτος, πολύχρωμος, ρυθμός διαβολικός, ένταση μέχρι τέλους»
Η Ντε Τελεγκράφ του Άμστερνταμ:
«Έχει το αίσθημα της μελωδίας και ακόμη περισσότερο εσωτερική οικοδόμηση της μουσικής»
Από τη Χάγη η εφημερίδα Χάαγκστ Κούραντ:
«Πρώτα η μουσική και μετά οι νότες»
Στη ΓΚΑΡΝΤΙΑΝ του Λονδίνου διαβάζουμε:
«Ερμηνεία εξαιρετική. Η Ντάνη Δοσίου έδειξε ότι είναι μια μεγάλη βιολονίστα με άπειρες πηγές».
Στη ΝΤΕΪΛΙ ΤΕΛΕΓΚΡΑΦ διαβάζουμε:
«Ήχος ζεστός και βαθύς – μεγαλοπρεπής ερμηνεία και συγκινητική ψυχική ηρεμία ».
Στη NIOY NTEΪΛΙ διαβάζουμε:
«Ήχος καθαρός και λαμπερός. Το σύνολο των φράσεων είχε πλάτος, ελαστικότητα, σιγουριά, που κάνανε ώστε οι μεγάλες μελωδίες να κρατήσουν την έντασή τους μέχρι το τέλος πράγμα πολύ σπάνιο.
Η Ντάνη Δοσίου είναι μια μεγάλη βιολονίστα και μια μουσικός γεμάτη ευαισθησία» .
Από συνέντευξή της στο Παρίσι με τίτλο «Πώς εκκολάπτεται, πώς γεννιέται μια ιδιοφυΐα;» που έδωσε στην διάσημη μουσικοκριτικό Αλεξάνδρα Λαλαούνη διαβάζουμε:
«Ψάχνω, προσπαθώ να εισχωρήσω στα μυστικά της ηχητικότητας, να πλάσω έτσι τον ήχο μου, να τον κάνω ό,τι θέλω, δηλαδή ό,τι απαιτεί το κάθε έργο που εκτελώ».
Κατά τη διάρκεια της διαμονής της στο Παρίσι είχε την ευτυχία να γνωρίσει τους πιο διάσημους βιολιστές, όπως τον MILSTEIN (Μιλστάιν), τον D. OISTRACH (Όιστραχ), την ανεπανάληπτη Μαρία Κάλλας, την γνωστή Ελληνίδα πιανίστα Βάσω Δεβετζή και άλλες μεγάλες καλλιτεχνικές προσωπικότητες.
Στο Παρίσι η κα Δοσίου είχε την ευθύνη μιας εκπομπής στη Γαλλική τηλεόραση με τίτλο LES JEUNES INVITES DE LA MUSIQUE, όπου κατόπιν ακρόασης και τελικής επιλογής παρουσίαζε νέους καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο. Στα χρόνια αυτά απέκτησε πολυετή διδακτική εμπειρία. Έδωσε, επίσης, διαλέξεις στην Ecole Normale του Παρισιού με θέμα την «Αρχιτεκτονική του έργου» και την «Γλυπτική του ήχου», που είναι και το πάθος της.
Ύστερα από 25 χρόνια που ζει μόνιμα στο Παρίσι, επιστρέφει στην Ελλάδα, ανταποκρινόμενη στο κάλεσμα του Ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού προς όλους τους Έλληνες μουσικούς του εξωτερικού, να έρθουν στην Ελλάδα και να βοηθήσουν στην αναβάθμιση των μουσικών σπουδών στη χώρα μας.
Τo 1974 κατόπιν διαγωνισμού διορίζεται στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης ως καθηγήτρια, λαμβάνοντας την μοναδική έδρα του βιολιού, με βαθμό Α΄. Το 1993 μέχρι τον Μάρτιο του 1994 υπήρξε Διευθύντρια του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια της θητείας της στις συγκεκριμένες θέσεις μετέφερε όλη την εμπειρία και τις μεθόδους της και τις κοινώνησε στους δικούς της μαθητές και σε όσους μαθητές αλλά και καθηγητές άλλων τάξεων της το ζήτησαν. Προχώρησε στις εξής καινοτομίες ως διευθύντρια του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης:
1. Έκανε αναβάθμιση των σπουδών για όλες τις σχολές, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των καθηγητών.
2. Οργάνωσε τη διδακτική ύλη (ρεπερτόριο) ανά έτος.
3. Ενορχήστρωσε όλα τα κονσέρτα για αρχάριους μόνο για ορχήστρα βιολιών και έτσι τα παιδιά από την αρχή της εκπαίδευσής τους είχαν την ευκαιρία να μάθουν να παίζουν σαν μέλη ορχήστρας, αλλά και σαν σολίστες. Σταδιακά πρόσθεσε τσέλο και πιάνο στην ορχήστρα της.
4. Ένωσε όλους τους μαθητές της τάξης της και δίδαξε για πρώτη φορά όλα τα ντουέτα του Μπάρτοκ (44 τον αριθμό) για να μάθουν οι μαθητές της τον συγχρονισμό.
5. Δίδαξε έργα του ρεπερτορίου του βιολιού, που ακούστηκαν για πρώτη φορά στην αίθουσα του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης, όπως κονσέρτα για βιολί των Μπραμς, Μπάρτοκ, Σοστακόβιτς, Προκόφιεφ, Γκλαζούνωφ (Claznnolv).
6. Έδωσε έμφαση στο μάθημα του Πρακτικού Διδασκαλείου και προσπάθησε να θεωρηθεί και ως προϋπηρεσία.
7. Πρόσθεσε και τη βιόλα στα υποχρεωτικά όργανα του ΚΩΘ.
8. Ήταν παρούσα σε όλες τις επιτροπές εγχόρδων και μουσικής δωματίου.
9. Εργάστηκε με ζήλο ώστε μαθητές, αλλά και γονείς να συνειδητοποιήσουν πόσο απαραίτητη είναι η σοβαρή μελέτη όλων των υποχρεωτικών μαθημάτων και κυρίως για τους αρχάριους το σολφέζ, ώστε να μην χάνεται πολύτιμος χρόνος από το μάθημα διδασκαλίας των οργάνων. Έτσι ενώ η διάρκεια των θεωρητικών μαθημάτων είναι 3 έτη, του σολφέζ είναι 5 έτη.
10. Τόνιζε συνεχώς στους μαθητές και τους γονείς τους την αναγκαιότητα να τελειοποιήσουν την τεχνική του μουσικού οργάνου. Μεγάλη σημασία έδινε στο πλούσιο ρεπερτόριο, που έπρεπε να έχουν οι μαθητές ώστε, είτε διαλέξουν να διδάξουν, είτε επιλέξουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε κάποια Μουσική Ακαδημία του εξωτερικού, κατόπιν εξετάσεων, να έχουν τα κατάλληλα εφόδια για να ανταποκριθούν.
11. Επιδίωκε συχνά συναντήσεις με συλλόγους μαθητών, καθηγητών και γονέων. Βραβεύθηκε εξάλλου από το Σύλλογο γονέων του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης το 1996 για την προσφορά της ως εκπαιδευτικού στους μαθητές του.
12. Οργάνωνε αφιλοκερδώς κάθε καλοκαίρι για έναν ολόκληρο μήνα στη Φλώρινα σεμινάρια βιολιού για όλους τους μαθητές της, από Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Ελβετία !! με τον όρο να φέρνουν μαζί τους το βιολί κι ένα ποδήλατο. Ο «Αριστοτέλης» πρόσφερε δωρεάν τους ξενώνες του για τη διαμονή των μαθητών, καθώς επίσης αίθουσες μελέτης και προβών, αλλά και μουσικά όργανα. H Φλώρινα γινόταν έτσι «Μουσικό κέντρο το θέρος»! Δυστυχώς, η αξιέπαινη αυτή προσπάθεια δεν είχε συνέχεια.
Για όλα αυτά δούλευε, φυσικά, ακούραστα πέραν του υποχρεωτικού της ωραρίου. Συνόδευε η ίδια στο πιάνο τους μαθητές της στα έργα που ερμήνευαν, βοηθώντας τους ιδιαιτέρως στο να έχουν μια πλήρη και πολυφωνική άποψη της μουσικής.
Στα 24 έτη εργασίας της στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης έδωσε 25 διπλώματα όλα με Άριστα. Αναφέρουμε ενδεικτικά τους:
1. ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΟΛΥΖΩΪΔΗ
2. ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΡΑΤΣΑΡΗ
3. ΤΖΕΝΗ ΧΑΡΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
4. ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΟΤΣΟΛΗ
5. ΘΑΝΑΣΗ ΓΚΙΟΥΛΕΤΖΗ
6. ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
7. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΜΙΣΥΡΛΗ
8. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΞΕΝΑΡΙΟΥ
9. ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΑΝΑΤΣΟΥ
10. ΟΛΓΑ ΖΕΡΒΑ
11. ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗ
12. ΣΩΤΗΡΗ ΖΗΣΟΠΟΥΛΟ
13. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΣΙΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
14. ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΝΔΥΛΙΔΗ
15. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
16. ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΠΛΑΤΖΑ
17. ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ
Μαθητές της έδωσαν ρεσιτάλ στην πόλη μας, στον «Αριστοτέλη», στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, αλλά και στο σπίτι του Στερίκα Κούλη. Μαθητές της, επίσης, βραβεύθηκαν από το Ωδείο «Φίλιππος Νάκας», συμμετείχαν στην Ευρωπαϊκή Ορχήστρα Νέων. Σήμερα, συνεχίζοντας το αξιόλογο έργο της κας Δοσίου διδάσκουν σε Μουσικές Ακαδημίες, Ωδεία, μετέχουν σε ορχήστρες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και γίνονται πρεσβευτές της διδασκαλίας και του ήθους της.
Σήμερα κάποιοι από τους αγαπημένους μαθητές της τιμούν με την παρουσία τους την εκδήλωσή μας.
Την τελευταία περίοδο της θητείας της στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης έδωσε τα 5 τελευταία διπλώματά της, μεταξύ των οποίων και της κας Μαρίας Καραγιάννη, η οποία είναι σήμερα καθηγήτρια βιολιού του Ωδείου μας και έχει τη διεύθυνση της ορχήστρας μας.
Τους μαθητές της κας Δοσίου καθώς και μέλη της παιδικής ορχήστρας της κας Καραγιάννη θα έχουμε την χαρά να απολαύσουμε στη συνέχεια της εκδήλωσής μας.
Μετά τη συνταξιοδότησή της επιστρέφει το καλοκαίρι του 1997 στην αγαπημένη της Φλώρινα. Από το 1965 κατέβαλλε τεράστιες προσπάθειες να ιδρυθεί στην πόλη μας ΩΔΕΙΟ εγκεκριμένο από το κράτος, με τη βοήθεια του κου Αλεξίδη Σπύρου, γνωστού δικηγόρου και ποιητή και του κου Στέφανου Κωνσταντινίδη, εκδότη της εφημερίδας «ΕΘΝΟΣ» της Φλώρινας. Μέχρι το 1997 που επέστρεψε το όνειρό της αυτό δεν είχε πραγματοποιηθεί.
Με άρθρα, παρεμβάσεις, και κοινωνικό ακτιβισμό έχοντας και την αμέριστη υποστήριξη του κου Θεόδωρου Βόσδου, εκδότη της εφημερίδας «Φωνή της Φλωρίνης», καταφέρνει να κάνει το θέμα της ίδρυσης του Ωδείου ζήτημα πρώτου μεγέθους στην τοπική μας, και όχι μόνο, κοινωνία.
Λίγους μήνες κιόλας μετά την εγκατάστασή της στη Φλώρινα, το Νομαρχιακό Ωδείο Φλώρινας είναι γεγονός, ενώ πρωτοφανής υπήρξε η σύμπνοια όλων των Μέσων Ενημέρωσης της πόλης μας και των σπουδαίων εκδοτών των τοπικών εφημερίδων, οι οποίοι ήταν λάτρεις της πνευματικής προόδου της Φλώρινας. Αξίζει να σημειωθεί πως πρόσφεραν δωρεάν τα «πρωτοσέλιδά τους» με την προτροπή της κας Δοσίου. Ο τότε Νομάρχης Φλώρινας κ. Τραϊανός Πετκάνης της δείχνει απόλυτη εμπιστοσύνη και εκτίμηση. Αναγνωρίζει ότι είναι η πλέον κατάλληλη να επιλέξει και να στελεχώσει με κατάλληλο διδακτικό προσωπικό το Ωδείο, καθώς έχει ανώτατες σπουδές, σολιστική καριέρα, εκπαιδευτική και διευθυντική εμπειρία.
Μετά από διαδικασία αξιολόγησης τοποθετείται στη θέση του πρώτου Διευθυντή του Ωδείου μας, ο κος Κωνσταντίνος Σιέμπης με καταγωγή από τη Φλώρινα, που τον αποκαλούσαν διάνοια στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, ο οποίος αναλαμβάνει και την επίβλεψη και διδασκαλία των θεωρητικών μαθημάτων, ενώ η κα Δοσίου αναλαμβάνει την εποπτεία των σχολών των μουσικών οργάνων, εφαρμόζοντας μαζί και στο Ωδείο μας τις καινοτομίες, που είχε εισάγει στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Σήμερα έχουμε την τιμή να είναι κοντά μας ο κος Κων/νος Σιέμπης, ο οποίος στη συνέχεια θα μας μιλήσει για την κα Ντάνη Δοσίου.
Δίνεται έμφαση στη διδασκαλία του σολφέζ, προκειμένου να μπορεί ο μαθητής να διαβάζει με άνεση τις παρτιτούρες και να παίζει από μνήμης τα έργα.
Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στην αναγκαιότητα διδασκαλίας των υποχρεωτικών μαθημάτων και ειδικότερα του μαθήματος Ορχήστρας, που είναι για την κα Δοσίου ο πυρήνας κάθε Ωδείου. Καθιερώνονται τα τεστ για τους νεοφερμένους μαθητές, προκειμένου να επιλέξουν το κατάλληλο για αυτούς μουσικό όργανο. Ενημερώνονται διαρκώς οι γονείς για την εξέλιξη της πορείας των μαθητών. Στο σημείο αυτό αξίζει να τονισθεί πως η κα Δοσίου πρωτοστατεί στην ίδρυση του Συλλόγου Γονέων του Ωδείου μας, της «ΟΚΤΑΒΑ».
Η κα Ντάνη Δοσίου γνωρίζοντας καλά και την πιανιστική τέχνη, διδάσκει ιδιωτικά και αφιλοκερδώς μουσική δωματίου και προετοιμάζει κατάλληλα τον μικρό τότε Δημήτρη Τουλίκα, ο οποίος τον Απρίλιο του 2004 κατάφερε να κατακτήσει τη δεύτερη θέση στον 28ο Πανελλήνιο διαγωνισμό «Ταλέντα – Βραβεία ΦΙΛΩΝΑ».
Στη συνέχεια, η κρατική Ορχήστρα του Βίντιμ Βουλγαρίας δίνει συναυλία στη Φλώρινα, υπό τη διεύθυνση του τότε διευθυντή του Ωδείου κου Μιχαηλίδη και στην οποία ο Δημήτρης Τουλίκας(τάξη πιάνου: κας Χαράς Κατσαρού) σε ηλικία 11 ετών ερμήνευσε ένα κονσέρτο του Μότσαρτ, με την καθοδήγηση και της κας Δοσίου.
Για προσωπικούς λόγους αποχωρεί για ένα διάστημα από το Διοικητικό Συμβούλιο του Ωδείου, μέλος του οποίου υπήρξε από τη σύστασή του και επανέρχεται μετά από πρόσκληση του τότε Νομάρχη Φλώρινας κου Γιάννη Βοσκόπουλου.
Ακολουθεί ο διορισμός της κας Δόμνας Ευνουχίδου στη θέση της καλλιτεχνικής Διευθύντριας του ωδείου. Δίνεται μια ώθηση στα χρόνια αυτά. Μεταξύ των ξεχωριστών πρωτοβουλιών που πήρε η κα Ευνουχίδου έκανε και μια πολύ σοβαρή προσπάθεια για τη σύσταση μαθητικής ορχήστρας στο Ωδείο μας. Η ορχήστρα αυτή στην πρώτη παρουσίασή της ονομάστηκε τιμής ένεκεν «Ορχήστρα Ντάνη Δοσίου».
Η κα Δοσίου στέκεται δίπλα στα παιδιά του Ωδείου μας, προσφέροντας, ιδιωτικά και αφιλοκερδώς, τη διδασκαλία της. Συγκεκριμένα τα αδέλφια Παναγιώτα και Γιώργος Αθανασίου, μετά από την προετοιμασία και καθοδήγηση της κας Δοσίου, έλαβαν αντίστοιχα το 1ο και το 2ο βραβείο παμψηφεί στο βιολί (κατηγορία Α2 9-11 ετών) στον 2ο Πανελλήνιο Μουσικό Διαγωνισμό για πιάνο και βιολί, που οργάνωσε το Ωδείο Βορείου Ελλάδος, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού. Στον ίδιο διαγωνισμό ο Δημήτρης Τουλίκας έλαβε το 1ο βραβείο στο πιάνο στην Δ κατηγορία (15-20 ετών). Η Βιολέττα Λούστα παίρνει το 1ο Δίπλωμα Μονωδίας με άριστα παμψηφεί από το Ωδείο μας (τάξη της κ. Ξένιας Τσαβκοπούλου), καθώς και την πρώτη υποτροφία, μετά από εισήγηση της κας Δοσίου, από το Νομαρχιακό Ωδείο Φλώρινας για σπουδές στο εξωτερικό.
Γίνεται έτσι για άλλη μια φορά, η μικρή μας Φλώρινα «η μικρή πόλη με τη μεγάλη μουσική»
Ακόμη και σήμερα, η κα Ντάνη Δοσίου παρά το προχωρημένο της ηλικίας της, βοηθά όσο μπορεί τα νέα παιδιά! Αξίζει να αναφέρουμε στο σημείο αυτό την επιτυχία της δωδεκάχρονης Ειρήνης Τρικιλίδου, που με την αφιλοκερδή καθοδήγηση της κας Δοσίου κατόρθωσε να διακριθεί και να επιλεγεί μεταξύ των ενεργών μελών της ορχήστρας “ΜΟΥΣΑ”(Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης), η οποία λειτουργεί με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
Η προσφορά της κας Ντάνης Δοσίου στη μουσική υπήρξε τεράστια. Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι η κα Δοσίου κατάφερε να μεταδώσει τις γνώσεις της σε τόσους μαθητές και να δώσει τόσα πολλά διπλώματα. Οι καινοτομίες που εισήγαγε στην εκπαίδευση, η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει τις μουσικές σπουδές από την αρχή ως το τέλος, η γνώση των βημάτων που πρέπει να ακολουθήσει ένα παιδί για να καταφέρει να παίξει σωστά ένα όργανο είναι θησαυρός για όποιον ξέρει και αποφασίζει να το εκτιμήσει.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας, του Συλλόγου «ΟΚΤΑΒΑ» τιμά σήμερα την κα Ντάνη Δοσίου για τη συνολική προσφορά της στη μουσική και ειδικότερα στη Φλώρινα. Μακάρι άνθρωποι σαν την κα Δοσίου να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκπαίδευση των παιδιών μας.
