Ο Νεβεσκιώτης Μακεδονομάχος Τάκης Γκόλνας
Για άλλη μια φορά ανοίγει το “Παράθυρο στο Παρελθόν” για να φιλοξενήσει κείμενο της συνεργάτιδός μας – συγγραφέας κ. Αντιγόνης Τσάμη, η οποία γράφει για τον Νυμφαιώτη Μακεδονομάχο Τάκη Γκόλνα.
Η φωτογραφία του έχει παρθεί στο αξέχαστο Μοναστήρι το 1901, όπως αναφέρεται στο κάτω μέρος της φωτογραφίας.
Γράφει, λοιπόν, η κ. Αντιγόνη Τσάμη: Ο χρόνος δεν πρέπει να σβήσει τις ένδοξες σελίδες της Ιστορίας μας. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι χύθηκε άφθονο αίμα Μακεδονομάχων στα βουνά της Μακεδονίας μας και ζούμε σήμερα ελεύθεροι. Οι επιβολές των εχθρών μας απέτυχαν. Επιθυμία όλων μας είναι να μάς αφήσουν ήσυχους να ζήσουν τα μικρά παιδιά σ΄ έναν κόσμο ειρηνικό, φιλικό, χωρίς, ταυτόχρονα, να ξεχαστεί η πλούσια Ιστορία μας. Αναφέρομαι σήμερα σε έναν ακόμα Μακεδονομάχο, που έπεσε για την ελευθερία της Μακεδονίας μας, τον Τάκη Γκόλνα από το Νυμφαίο Φλώρινας.
Ο Τάκης Ν. Γκόλνας, από το 1904 ήταν πρόεδρος της Επιτροπής Αγώνος, που είχε διορίσει αυτοπροσώπως ο Παύλος Μελάς στο “Διευθύνον Κέντρον του Αγώνος” Νέβεσκας. Προς το τέλος του Μακεδονικού Αγώνος, συκοφαντήθηκε δολίως και δολοφονήθηκε από συντρόφους του στο Μοναστήρι, όπου το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος, αναγνωρίζοντας το τραγικό λάθος, τον κήδευσε μεγαλοπρεπώς δημοσία δαπάνη και πρότεινε να εισαγάγει τα αγόρια του στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.
“Τα παιδιά μου δεν θα ζήσουν με το αίμα του πατέρα τους” απάντησε αγέρωχα η Πισοδερίτισσα χήρα του, Ζωγράφα. Έτσι, όλα τα αγόρια του, Νικόλαος, Αναστάσιος, Γεώργιος και Μενέλαος μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου πρόκοψαν.
Ο Παύλος Μελάς στην τελευταία του έκθεση, μεταξύ άλλων γράφει: “Η δράσις του Τάκη Γκόλνα είναι γνωστή εις το Προξενείο Μοναστηρίου και εις το Υπουργείο. Ούτος έχει αρκετήν ισχύν. Είναι νέος 35 ετών, δραστηριότατος, ευφυέστατος, γενναίος και πολύ καλός πατριώτης. Όλοι τον σέβονται και τον αγαπούν εις όλα τα περίχωρα. Υπεστήριξε πάντοτε μετά ζήλου τα Ελληνικά συμφέροντα”.
Καθόλη την διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα εργάστηκε με θάρρος και αυτοθυσία. Με τέτοιους αφοσιωμένους πατριώτες κερδήθηκε ο αιματηρός Μακεδονικός Αγώνας του 1904 – 1908.
