1972. Οι άξιοι Δάσκαλοι και Δασκάλες του 1ου Δημοτικού Σχολείου Φλωρίνης
Γράφει ο Θεόδωρος Βόσδου |
Πρόκειται για μια δεκάδα εκλεκτών δασκάλων και διδασκαλισσών, που αφού πρόσφεραν τις θετικές τους υπηρεσίες στα σχολεία των χωριών μας και γαλούχησαν τα παιδιά των αγροτών μας με τα γράμματα και τα νάματα της πατρίδας και της εκκλησίας, συναντήθηκαν, το 1972, στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Φλωρίνης, το οποίο, μαζί με το δίδυμο 2ο Δημοτικό Σχολείο, θεωρούνταν παλαιότερα τα “αριστοκρατικά” σχολεία της πόλεώς μας, για να συνεχίσουν το εθνοφελές και θεάρεστο έργο τους.
Στην μακρά διδασκαλική και διδακτική πορεία τους πέρασαν από τα χέρια τους εκατοντάδες ή και χιλιάδες μαθήτριες και μαθητές, στους οποίους ενστάλαξαν της ψυχής τους τα υψηλά και κοινωνικά ιδανικά και τους φώτισαν τον δρόμο της μαθήσεως, της γνώσεως και της ευπρεπούς κοινωνικής συμπεριφοράς, εφόδια απαραίτητα για να κερδίσουν τον αγώνα της ζωής. Οι μαθητές και οι μαθήτριες εκείνης της εποχής, δεν ήξεραν από καταλήψεις σχολείων και αποτρόπαιες ασχημοσύνες, που προσβάλλουν την μαθητική αξιοπρέπεια και την κοινωνική γαλήνη. Σέβονταν στο έπακρο τους δασκάλους και τις δασκάλες τους και θεωρούσαν θέσφατα τα όσα τους έλεγαν και τους εδίδασκαν. Άλλοι, όμως, καιροί τότε. Άλλες συνθήκες. Άλλες συμπεριφορές!
Όλοι οι εικονιζόμενοι εκπαιδευτικοί, όταν ήρθε ο καιρός, έφυγαν από τα σχολεία τους υπερήφανοι και με ήσυχη την συνείδησή τους για το εθνικό και κοινωνικό έργο που επιτέλεσαν. Γιατί θεωρούσαν – πιστεύουμε ότι και οι σημερινοί εκπαιδευτικοί το θεωρούν – ότι η Παιδεία είναι εθνική υπόθεση και η διακονία της υψηλό λειτούργημα και όχι απλώς βιοποριστικό επάγγελμα.
Στην φωτογραφία μας, την οποία ευγενώς μας την παρεχώρησε η κ. Θάλεια Παπαχρήστου – Διαμαντοπούλου, την οποία ευχαριστούμε θερμά, είναι:
Από αριστερά καθήμενοι:
Ιορδάνης Παπαδόπουλος, Χρήστος Μπουτάκης, Αρετή Φίσκα – Σιέρρου.
Όρθιοι από αριστερά: Μιχαήλ Δημητσόπουλος, Ροδόπη Τσιρώνη, Βασιλική Καραμάνη – Παπαδοπούλου, Ζωή Στυλιανάκη, Σοφία Χαραλαμπάκη, Θάλεια Παπαχρήστου – Διαμαντοπούλου και Ανδρέας Παπαλαζάρου.
Οι περισσότεροι στην φωτογραφία ήταν δάσκαλοί μου, Νηπιαγωγείο η κ. Αρετή Φίσκα – Σιέρρου, και η κ.Θάλεια Διαμαντοπούλου – Παπαχρήστου, Α!Β!,Γ! Δημοτικού η κ.Σοφία Χαραλαμπάκη, Δ! Δημοτικού,η κ.Ζωή Στυλιανάκη, Ε! Δημοτικού ο κ.Ιορδάνης Παπαδόπουλος.
Την κ. Αρετή και την κ. Θάλεια τις συναντώ συχνά στον δρόμο.
Τον αείμνηστο Χρήστο Μπουτάκη δεν τον είχα δάσκαλο, αλλά ήταν γείτονας καταπληκτικός άνθρωπος πάνω από όλα, πράος, μειλίχιος,καλοσυνάτος έτσι τον θυμάμαι.
Μου λείπει πολύ το Α! Δημοτικό και αναφέρομαι στο παλιό κτίριο, με την σκηνή του, την μικρή βιβλιοθήκη του, που “συστεγαζόταν” με το υποτυπώδες εργαστήριο φυσικής και χημείας στον α! όροφο.
Χ.Σ.
Τα ίδια βιώματα έχω και εγώ με την Χρύσα. Ήμασταν συμμαθητές.
Φυσικά ήμασταν συμμαθητές, προσπαθώ να βρω αυτές τις ημέρες φωτογραφίες από παράσταση της 25ης Μαρτίου όπου είσαι ντυμένος ….τσολιαδάκι.
Χαίρομαι πολύ για την δουλειά που έχεις κάνει, και όπως φαίνεται έχεις να δώσεις πολλά ακόμα.
Εντός των ημερών θα σου δώσω φωτογραφίες της δεκαετίας του 1920 και 1930