Το Εθνικό Στάδιο Φλώρινας (… το γήπεδο) – η πορεία στο χρόνο, η αρχή και το τέλος
Γράφει ο Γιώργος Ανθόπουλος |
Ιστορικά στοιχεία και γεγονότα σταθμοί για το Εθνικό στάδιο Φλώρινας (1930-1997) – γνωστό στους Φλωρινιώτες ως «γήπεδο» – που σηματοδότησαν τη δημιουργία του και την πορεία του στο χρόνο, μέχρι την χρονιά καταστροφής του.
Στις 19 Αυγούστου 1926, μελετάται στο δημοτικό συμβούλιο από την πλευρά της δημοτικής Αρχής η σύσταση σταδίου – γυμναστηρίου για τους ποδοσφαιρικούς αγώνες, τα αγωνίσματα του κλασικού αθλητισμού και τις γυμναστικές επιδείξεις. Επιτακτική ήταν η ανάγκη κατασκευής ενός σταδίου και η προσπάθεια όλων των φορέων ήταν ιδιαίτερα σημαντική προς αυτή την κατεύθυνση.
Ήδη ο χώρος του μετέπειτα σταδίου ήταν μια αλάνα που γίνονταν οι αγώνες των πρώτων ποδοσφαιρικών σωματείων και οι γυμναστικές επιδείξεις των σχολείων, και ακόμα δεν υπήρχε η σκέψη να κατασκευαστεί σε αυτόν το χώρο το Γυμναστήριο της πόλης.
Στις 21 Ιουνίου 1928, η Δημοτική Αρχή της πόλης μας δείχνει την ευαισθησία της για την ίδρυση Γυμναστηρίου στην περιοχή της Ακρόπολης, που ήταν αρχικά και ο ενδεδειγμένος χώρος ανέγερσης, αναιρείται όμως γρήγορα λόγω της ανεπάρκειας και της κατωφέρειας του εδάφους.
Στις 20 Δεκεμβρίου του 1930 η Γυμναστηριακή Επιτροπή (Εφορεία Δημοτικού Σχολικού Γυμναστηρίου) αγόρασε το μεγαλύτερο τμήμα του μετέπειτα σταδίου. Αργότερα με αγορές μικρότερων οικοπέδων συμπληρώθηκε και μεγάλωσε η αρχική του έκταση, για να φθάσει στην τελική του μορφή. Εδώ ιστορικά αξίζει να αναφέρουμε ότι το γήπεδο ποδοσφαίρου της πόλης μας το οφείλουμε στη διοίκηση της ομάδος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η οποία με δυναμικό τρόπο κατάφερε να το εξασφαλίσει από την εκποιούσα το χώρο Εθνική Tράπεζα. Έτσι με τη συνεργασία της εφορείας του Γυμναστηρίου και των φορέων της πόλης (Δήμος-Νομαρχία) ξεκίνησε η κατασκευή του και ήταν σχεδόν έτοιμο να δεχθεί αθλητικές και ποδοσφαιρικές διοργανώσεις. Η αρχική του ονομασία ήταν: ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ ΦΛΩΡΙΝΑΣ.
Στις αρχές του 1931, λειτούργησαν στο Γυμναστήριο λουτρά («ντους») για τις ομάδες ποδοσφαίρου και για το κοινό. Για το κοινό λειτούργησαν μέχρι τη δεκαετία του 1970, ενώ για τις ποδοσφαιρικές ομάδες περίπου μέχρι το 1980.
Το 1936, γίνεται δημοπράτηση για την επέκταση-ισοπέδωση του γυμναστικού χώρου και για την ανέγερση τοίχου στη δυτική πλευρά του Γυμναστηρίου. Επίσης έγινε και προκήρυξη διαγωνισμού για την ανέγερση-κατασκευή κερκίδων (3.000 ατόμων) και χάραξη του στίβου κλασικού αθλητισμού.
Το 1937, ξεκίνησε η τοποθέτηση κιγκλιδωμάτων στην περίφραξη του Γυμναστηρίου.
Το 1942, το Δημοτικό-σχολικό Γυμναστήριο βρίσκεται υπό κατάληψη και χρησιμοποιείται από τα κατοχικά στρατεύματα.
Το 1942, με το Νομοθετικό Διάταγμα 1415/1942 το Δημοτικό Σχολικό Γυμναστήριο, ορίζεται και μετονομάζεται ως ΕΘΝΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ ΦΛΩΡΙΝΑΣ.
Στις 9 Αυγούστου 1947, εγκρίθηκε ποσό (7 εκ. δρχ) με ενέργειες του βουλευτή Φλώρινας-Καστοριάς Γεώργιος Αριστείδου, για τη συνέχιση των εργασιών στο Εθνικό Γυμναστήριο Φλώρινας (περίφραξη – είσοδος – κερκίδες – βελτίωση αγωνιστικού χώρου). Όλα τα παραπάνω έργα αποπερατώθηκαν σταδιακά μέχρι το 1951. Τα κυριότερα προβλήματα ήταν η εμπόλεμη κατάσταση, η κατάληψη του σταδίου από τα στρατεύματα κατοχής και το οικονομικό. Η λειτουργικότητα και η εν γένει εμφάνισή του εκείνη την εποχή το κατέτασσε στα καλύτερα γυμναστήρια της δυτικής και κεντρικής Μακεδονίας.
Τον Οκτώβριο του 1952 επισκευάστηκαν τα μαθητικά λουτρά και έγιναν συμπληρωματικές εργασίες και συντήρηση του στίβου κλασικού αθλητισμού.
Το 1957, στο Εθνικό Γυμναστήριο, άρχισε η κατασκευή αίθουσας κλειστού γυμναστηρίου για να αντιμετωπιστούν οι προπονητικές ανάγκες των αθλητών τη χειμερινή περίοδο.
Στις 12 Νοεμβρίου 1958, με Βασιλικό Διάταγμα το γυμναστήριο της πόλης μας περιήλθε στη δικαιοδοσία της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και φέρει πλέον την ονομασία ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΦΛΩΡΙΝΑΣ.
Το 1960, τελείωσε η κατασκευή και άρχισε να λειτουργεί το κλειστό γυμναστήριο. Μια ανάσα για τον αθλητισμό της Φλώρινας στους δύσκολους μήνες του χειμώνα.
Το Σεπτέμβριο του 1966, αποφασίστηκε και ξεκίνησε η ανακατασκευή του αγωνιστικού χώρου του γηπέδου, με τη δημιουργία ειδικής υποδομής αποστράγγισης των υδάτων. Επίσης βελτιώθηκε ο στίβος κλασικού αθλητισμού και τοποθετήθηκαν καινούργιες εστίες για τις ανάγκες του ποδοσφαίρου.
Το 1967 κατασκευάστηκαν δύο ανοικτά γήπεδα Μπάσκετ και Βόλεϊ (τα μοναδικά εκείνη την εποχή), γήπεδα από τα οποία πέρασαν αγωνιζόμενοι ή διασκεδάζοντας αθλητικά εκατοντάδες παιδιά.
Το 1976 βελτιώθηκε το κλειστό γυμναστήριο με την εγκατάσταση δαπέδου και τοποθέτηση κατάλληλου αθλητικού εξοπλισμού. Στη συνέχεια αξιοποιήθηκε για τα αθλήματα της ξιφασκίας (1977-1993), του κλασικού αθλητισμού, του μαζικού αθλητισμού, της ρυθμικής γυμναστικής (1988-1997) και των αθλητικών τμημάτων (1989-1997) του 1ου Γυμνασίου Φλώρινας.
Το 1978 εξοπλίστηκε το στάδιο με αθλητικά όργανα κλασικού αθλητισμού (στρώμα άλματος σε ύψος, εξοπλισμό άλματος επί κοντώ, ακόντια κ.α.)
Το 1985 κατασκευάστηκε μια υποτυπώδης αίθουσα με μηχανήματα βαρών και τοποθετήθηκε περιορισμένος φωτισμός στο στίβο για τις ανάγκες του κλασικού αθλητισμού τις νυχτερινές ώρες.
Την περίοδο 1985-1997 έμεινε σχεδόν σε εγκατάλειψη. Καμία βελτίωση των αθλητικών και λοιπών χώρων δεν έγινε αυτό το διάστημα, παρά μόνο μια υποτυπώδης συντήρηση, ώστε να χρησιμοποιείται από τα σωματεία της πόλης μας.
Το 1997 τελικά αποφασίζεται η καταστροφή του και στις 3-11-1997 παραδίδεται στον εργολάβο για την ισοπέδωση και την κατασκευή αναψυκτηρίου και πάρκου.
Στους χώρους του, τα 67 χρόνια χρήσης του, φιλοξενήθηκαν χιλιάδες ποδοσφαιρικοί αγώνες, εκατοντάδες αγώνες κλασικού αθλητισμού και γυμναστικών επιδείξεων, πανστρατιωτικοί αγώνες (ποδόσφαιρο – μπάσκετ – βόλεϊ – στίβος), αγώνες πάλης, αγώνες ξιφασκίας, αγώνες αθλοπαιδιών, επιδείξεις ρυθμικής και ενόργανης γυμναστικής, φεστιβάλ παραδοσιακών χορών, πολιτιστικές εκδηλώσεις και συναυλίες.
Επίσης φιλοξένησε στις εγκαταστάσεις του, τα σχολεία όλων των βαθμίδων για τις αθλητικές τους δραστηριότητες, τα τμήματα αθλητικής διευκόλυνσης (ΤΑΔ) του 1 ου Γυμνασίου Φλώρινας, την ανίχνευση και προπόνηση παιδιών με ταλέντο και έφεση προς τον αθλητισμό, τα προγράμματα μαζικού αθλητισμού του Δήμου Φλώρινας και τα παρακάτω αθλητικά σωματεία παλαιότερα και πρόσφατα.
ΣΩΜΑΤΕΙΑ / ΑΘΛΗΜΑΤΑ
1. Α.Σ. «ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ» Ποδόσφαιρο – κλασικός αθλητισμός
2. Α.Σ.«ΕΝΩΣΗ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩΤΩΝ» Ποδόσφαιρο
3. Α.Σ. «ΑΣΤΗΡ» και Α.Σ. «ΠΑΟΚ» Ποδόσφαιρο
4. Α.Σ. «ΠΡΟΠΟΝΤΙΣ» Ποδόσφαιρο-κλασικός αθλητισμός
5. Α.Σ. «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ» Ποδόσφαιρο-Κλασικός Αθλητισμός
6. Α.Σ. «ΕΛΛΑΣ» Ποδόσφαιρο – κλασικός αθλητισμός
7. Φ. Σ. Φ. ο «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ» Κλασικός αθλητισμός- Αθλοπαιδιές – ακαδημία Ποδοσφαίρου
8. Π.Α.Σ. «ΦΛΩΡΙΝΑ» Ποδόσφαιρο – κλασικός αθλητισμός – Ρυθμική Γυμναστική – Αθλοπαιδιές
9. Α.Σ.«ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ» 1976 Ποδόσφαιρο – ακαδημία ποδοσφαίρου
10. ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΦΛΩΡΙΝΑΣ Ξιφασκία – κλασικός αθλητισμός – Αθλοπαιδιές
11. ΛΕΣΧΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΦΛΩΡΙΝΑΣ Τοξοβολία
12. Μ. Ε. Α. Ο. «ΦΙΛΥΡΙΑΚΟΣ» Ποδόσφαιρο Ανδρών – Παίδων – Γυναικών
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Ένα άχαρο τέλος του πιο ιστορικού αθλητικού χώρου της περιοχής μας. Η άμεση πρόσβαση σε αυτό το έκανε κυψέλη για τους νέους, ήταν το «στέκι» της αθλούμενης νεολαίας που μέσα σε λίγη ώρα και χωρίς μεταφορικό μέσο βρίσκονταν στους αθλητικούς του χώρους. Το ίδιο συνέβαινε και με τους φιλάθλους που συνέρεαν να παρακολουθήσουν την κάθε αθλητική εκδήλωση άμεσα και χωρίς ταλαιπωρία.
Γενιές και γενιές γαλουχήθηκαν αθλητικά στο γήπεδο αυτό δημιουργώντας ιστορία στην περιοχή μας. Χιλιάδες φίλαθλοι θαύμασαν τους αθλητές, τους μαθητές και τους ποδοσφαιριστές. Χαρές, λύπες, ιδρώτας, αναμνήσεις που φέρνουν συγκίνηση. Πόσοι είναι αυτοί που δεν θυμούνται τα δρώμενα στο εθνικό στάδιο, πόσοι είναι αυτοί που αγωνίστηκαν και γυμνάστηκαν, πόσοι φίλαθλοι κάθισαν στις κερκίδες του. Όλοι αυτοί σήμερα δακρύζουν και νοσταλγούν, παράλληλα λυπούνται γιατί χάθηκε ένα ιστορικό αθλητικό μνημείο που θα έπρεπε να είναι το ορόσημό μας, ο μόνος αθλητικός χώρος που έζησε τόσα χρόνια, που ανέδειξε μεγάλους ποδοσφαιριστές, ικανούς αθλητές, σφυρηλάτησε χαρακτήρες και το κυριότερο ότι βρίσκονταν στην καρδιά της πόλης.
Οι αθλητικοί χώροι δεν καταστρέφονται, συντηρούνται, ανακατασκευάζονται σε σύγχρονα πρότυπα, προσαρμόζονται πάντα στις αθλητικές εξελίξεις και στις τοπικές ανάγκες, τους πολλαπλασιάζουμε και δεν τους μειώνουμε. Στηριζόμαστε σε αυτούς γιατί ο αθλητισμός είναι ζωτική ανάγκη, είναι κοινωνικό φαινόμενο, είναι πηγή άντλησης δύναμης και αισιοδοξίας για το μέλλον των νέων γενεών, είναι ασπίδα προστασίας των σημαντικότερων αρχών της κοινωνίας μας.
Κρίμα, ο αθλητισμός της Φλώρινας έχασε τον καλύτερο και πιο ιστορικό χώρο του.
Διαβάστε για το Γήπεδο και σχετικό άρθρο του Δημήτρη Μεκάση.
